wuj
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... swoim Ładzie serca. Ktoś wtedy przy stoliku dodał jeszcze, że wuj owego biskupa - ksiądz Czeczott był jednym z korespondentów Elizy Orzeszkowej...
- ... niespodziewanie nadjechał wóz zaprzężony w dropiatego konia. Powoził chłop, którego wuj Florenty wysłał po nas na stację - trochę za późno, ponieważ...
- ... dzielny człowiek. Niech pan się uspokoi.
KUZYN
spokojnie
Mógłby mnie wuj przedstawić tej pani. Zdaje się, że jesteśmy spowinowaceni.
NIBEK
Pan... - ... o dwa, a przecież to jej właśnie boję się bardziej. Wuj Marek, taki mądry i znany, twierdzi, że ona jest niezwykła...
- ... dostawałem ataku, kiedy Miłkę męczyła bezsenność, kiedy obchodziliśmy urodziny, kiedy wuj Antoś zaklął z powodu opóźniających się emerytur, a jego żona...
- ... Grzegorza Gaudena odebrał siostrzeniec Marka Karpia Adam Mroczek. Mówił, że wuj był dla niego wzorem, rozbudził w nim zainteresowanie polityką, kulturą...
- ... pukał do okien naszego bratkowskiego domu. Wołano, szukano sprawcy, a wuj nagle wskakiwał na plecy stróża Kazimierza Słowika, co mój ojciec...
- ... aranżował całe sceny i widowiska. Zupełnie jak wuj Tadzio.
Taki wuj, urządzający kawały, to dla dzieci źródło niewyczerpanych rozkoszy. Zawsze żyliśmy... - ... będę zgłębiał tajniki reklamy. To jest zawód z przyszłością, przekonywał wuj Antoś, do tego wprost idealny dla mnie, reklamować to znaczy...
- ... sługą. Miał za to gdzie spać, nie przymierał głodem, a wuj uczył go na pamięć arabskich wersetów Koranu i sztuki pisania...
- ... przed Londynem, stępić wyrzuty sumienia, chwilowo zapomnieć o nocnych koszmarach.
Wuj Antoś nie był swój, nie chcieli go, musiał mu wystarczyć... - ... Stałem jeszcze chwilę, niepewny, co dalej począć, lecz widząc, że Wuj zdaje się mojej obecności nie spostrzegać, wycofałem się z powrotem...
- ... i car niepotrzebny.
I pokuśtykał przed siebie postukując drewnianą kulą.
Wuj Bronisław przygryzł wąsy i mrużąc oczy odprowadził go pogardliwym spojrzeniem... - ... podpisać.
Na początku jesieni cały ten tryb życia uległ zmianie. Wuj Klemens mimo zdwojonej czujności pani Barbary zdołał się w pewien... - ... dziwaczne reflektory z przodu wozu, wybałuszone jak oczy jakiegoś robaka! Wuj zbudował potworka na kołach, coś, co podobne było do dziwacznego...
- ... okazuje się, otrzymał nagłe wezwanie do Londynu.
Kiedy Franciszek wyszedł, Wuj, ledwo nad sobą panując, syknął zduszonym głosem:
- Te sonety go... - ... do Biblioteki z kieliszkiem benedyktynki. Kiedy stanąłem w drzwiach Biblioteki, Wuj siedział już w fotelu i był zajęty rozcinaniem kartek jakiegoś...
- ... że czarna czapka leży za plecami księdza, na zielonej skrzyni.
Wuj uszczypnął mnie w policzek. - Wnusiu miły! - powiedział.
Nie wiedziałem, jak... - ... straciłem kontakty.
- Henku, Henku, wysłuchaj dobrodzieja do końca - odezwał się wuj Florenty.
- Otóż, drogi panie Henryku - mówił ksiądz Szotarski znów zaciągając... - ... do omówienia ważną sprawę.
- Bardzo cię przepraszam, mój drogi - dodał wuj Florenty. Siedział w swoim szlafroku przepasanym grubym sznurem. Ręce trzymał...