wykwitanie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... występnym pokusom: wtedy na tej chorej, zmęczonej i zdziczałej glebie wykwita, jak piękna wysypka, nalot fantastyczny, kolorowa, bujająca pleśń.
- Wiedzą panie... - ... wiatrem płyną, dachy lśnią grynszpanem,
słowik skryty w drzew obłokach wykwita pytaniem...
- I pyta się srebrno-szklanie, nutą słodką, śmigłą,
co... - ... niezwykłe rzeczy... prądy, fale, serce w gardle - i to, co wykwita ze mnie, krzyczy - prężne, strzeliste, radosne, poszukujące daremnie - czego?
Nagle... - ... z zimna nogą o kant brodzika i na twojej piszczeli wykwita gustowny siniak.
Mamrocząc przez zęby przekleństwa nie poddajesz się losowi...
- ... Ze zwojów siwej brody, jak z białych kłębów ofiarnego dymu, wykwita wąska, parafinowa twarz rebego. Oczy świecą wewnętrznym blaskiem, patrzą, nie...
- ... Ole Luk-oie piasku ma za mało, róże z tapety wykwitają ku mnie twarzami, które odpędzają sen. Muszę wtedy lekko dotykać...
- ... znacznie groźniejszy.
Nie był nawet drugi. Rudźko dostrzegł pajęczynę pęknięć, wykwitającą przed twarzą Borkowskiego, a nim zanurkował przed fotel, wyłowił jeszcze... - ... deklamacji. Zaledwie dobrzmi
ostatnie słowo, już wstanie muzyka narodowa i wykwitające
z niej chóry. W słabnących światłach widać jeszcze wielkie,
białe... - ... tobie w całej pełni (zwłaszcza w momentach napływu radości) gestom wykwitającej z wilgotnej ziemi wiosny.
Porozsiewane po setkach miejsc w przestrzeni... - ... nastąpi...
- Właśnie wiemy - Hartner przeciągał sylaby i delektował się widokiem wykwitających rumieńców, rozbłysku źrenic, drżenia rąk. - Otóż wiemy. Kolejny mord nastąpi... - ... Roch na imię.
Nos odmrożony w zimie
Na gębie mu wykwitał
Jak rzepa pospolita.
A nade wszystko Roch
Spać lubił, bo... - ... Przystanęli oczarowani jego niezwykłą urodą. Spośród glinianych ścian starego miasta wykwitała mieniąca się szklistą glazurą modra kopuła z cegiełek drobnych jak...
- ... rzęsista, pacierza czarnej nocy ciche
amen.
Spod ziemi barwa żółta wykwitała - w powietrzu pachniał
jak gdyby cyklamen. -
MAGNOLIA
Na liściu leży... - ... kuferka i wyrwał Hockermannowi knebel. Mylił się. Na ustach więźnia wykwitała epileptyczna piana. Hockermann złamał się wpół, głowę oparł na kolanach...
- ... sklepów, konstytuował się jakiś efektownie brzmiący bank, w zapuszczonych podwórkach wykwitała, czasami tylko na chwilę, jakaś egzotyczna restauracja...".
Aleksander Reński, rocznik... - ... bose, rozdygotane nogi.
Z szarego morza cyfr jedyną zieloną wysepką wykwitała miłość ostatnich tygodni, i mister Dawid Lingslay jak rozbitek chwytający... - ... a z opadających czasz wysypywały się strzępy kartek. Dziesiątki spadochronów wykwitało nad placem. Papierki powoli spadały na ziemię, jakby na Mielczarskiego...
- ... dłoń
i wskazał ciemną piramidę, na której raz po raz
wykwitały postrzępione języki ognia. - Suhmi jest
pełna gniewu, tak jak my... - ... wróciwszy do swego warsztatu, od razu zabrał się do dzieła.
Wykwitały pod jego dłutem ozdobne wzory gzymsów, wiotkie gałązki, muskularne torsy... - ... Czy jest to sztuka bulwarowa? A przepraszam, na jakich sztukach wykwitały i budziły łzy śmiechu lub wzruszeń takie talenty, jak Węgrzyn...
