wzbierać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Teraz, przed nim, nowe.
Okrzyków coraz więcej, są głośniejsze, pomruk wzbiera ponad tłum, gniewny, rozpaczliwy, pożegnalny.
Kat odwiązał sznurek ściągający worek... - ... się sprowadza". Do czego - wydedukujcie sobie, wasz świat. Jeno żal wzbiera, że ci szlachetni faceci, dla których kobieta niejednokrotnie "cudem niepamięci...
- ... Olbrzymieje tym śpieszniej, im bliższa jest zgonu.
Cicha bywa, gdy wzbiera nad sióstr zmarłych tłumem,
Aż załamie się w miejscu, gdzie... - ... zarysie
Tkwi coś, co jego przypomina twarz?
DOKOŁA KLOMBU
Gdy wzbiera ciszą śmierci południa upalność -
Dokoła mego klombu - zgiełk i niewidzialność...
- ... nie rozumiał mnie... "O co ci chodzi?" Naraz poczułem, że wzbiera w nim niechęć nie do tematu, że wzbiera w nim...
- ... różowieje nikle.
Jakaż radość bezbronna i z jakąż łez siłą
Wzbiera we mnie i serce obnaża na światy,
Gdy zaoczę tej... - ... to...
Miłość to rzeka - im większą tamę napotyka, tym bardziej wzbiera i dalej bocznymi rozlewiskami dąży do celu. Hela jako istota... - ... kora gąsienicami.
Coraz częściej oglądał pilnie wszystkie drzewka, nasłuchując, jak wzbiera w nich sok, jak huczy utajona siła idąca z ziemi... - ... przyjaźnie, a gdy ni stąd, ni zowąd zaczynał w nas wzbierać gniew, rzucaliśmy sobie nawzajem po żydowsku:
- Kiszmientuhes!
jakby to było... - ... najbardziej cudzy świat - a przyszedł czas, że świat własny zaczynał wzbierać okropnymi snami i przeczuciami, nawiedzającymi mnie w gorączce. Niedobra klamka...
- ... się sączyć zaczął po twarzy, spływać
z pleców, wokół pasa wzbierać. Zrobiło mi się wilgotno, słono, coraz
bardziej zaczynałem matce wierzyć... - ... jest zasilana tutaj przez rzeki górskie, które szybko i łatwo wzbierają. Hydrolodzy wyróżniają na tym terytorium dwa typy opadów, które mogą...
- ... wsunęłam do ust palec, zachęcająco i zalotnie, i czułam, jak wzbierają mi piersi i prężą się sutki,
a oni, i Obi... - ... na złoto. Zupełnie się spaliła w końcówce. W ogniu walki wzbierają takie emocje, że ona ruszyła do skoku tak, jak się...
- ... sztuczne niebo szerzyło się i płynęło wzdłuż i w poprzek, wzbierając ogromnym tchem patosu i wielkich gestów, atmosferą tego świata sztucznego...
- ... wylewał jej się z ust i sypał błyskawicami z oczu, wzbierając w jej ciele coraz to nową falą, napierającą na Joannę...
- ... ale i indywidualnej, jednostkowej, prywatnej (nurt literatury egzystencjalnej, religijnej, miłosnej; wzbierająca fala dzienników intymnych).
Chociaż do końca nie zniknęły utrudnienia i... - ... zbawczy las, to była zbliżająca się ku nim ława konnicy, wzbierająca jak fala.
- Stój, Jaskier! - krzyknął, po czym odwrócił się w... - ... Serce mi mało nie wyskoczyło na ich widok. Szarpnęła mną wzbierająca od tak dawna tęsknota, a jednocześnie niepokój i żałość. Takie...
- ... wszędzie, we wszystkich korytarzach, na wszystkich piętrach dawało się słyszeć wzbierającą tęsknotę za rządem Silnych Anten. Wszystko już jedno za jakim...
