zdumieć się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... wypuścił jeńców, z więzienia tych, co mieszkają w ciemności".
- Izajasz! - zdumiał się Reynevan.
- Owszem. Ustęp czterdziesty drugi, wers siódmy.
- Nie w tym... - ... Pinokio.
- Pozycem - kiwnął z zapałem głową
szarak.
- Głupi czy co? - zdumiał się Kaziu. - Schrzaniaj,
ofermo.
- Czekaj - zatrzymał ich obu Pinokio. - A jak... - ... wstyd. - Czy nie macie jakiejś książki u dżudo?
- O dżudo? - zdumiał się Tell. - Och, rozumiem, pan nie chce, żeby powtórzyła się dzisiejsza... - ... gdyż oczy chłopca płonęły.
Zdumiały się złośliwe babki na portretach, zdumiał się brodaty rycerz i jednooki szambelan ujrzawszy podczas głuchej nocy młodzieniaszka...
- ... pomyślał Adaś. - Usłyszał znane słowo i zrozumiał".
- Co on powiedział? - zdumiał się ksiądz Kazuro. - Powiada, że będzie pił mleko.
- Patrzcie, patrzcie, młodziankowie... - ... zobaczy, co porabia pański syn.
Wilmowski spojrzał przez lornetkę i zdumiał się. Ujrzał Tomka
popisującego się celnością strzałów przed grupką zaintrygowanych
Australijczyków... - ... sobie z panem profesorem o tajemniczych właściwościach liczb.
- O, o! - zdumiał się radośnie matematyk. - O cóż idzie? - Czemu na przykład liczbie siedem... - ... zawołał Adaś przez ,okno. - Czy mógłbym prosić na chwileczkę?
Tamten zdumiał się cokolwiek, ujrzawszy Adasia w pokoju zamiast nad wodą, i zjawił... - ... ciałem.
- To nie jest von Kruck - stwierdził.
- A pan sądził - zdumiał się Kloss - że znajdzie pan tu Krucka?
Rhode nie odpowiedział. Ciężkim... - ... sobie. Ale się obudziłem. Patrzę, słońce
świeci...
- Łże jak stary - zdumiał się Pinokio. - A myślałem - niewiniątko.
- Jeden zero dla małego! - ucieszył się... - ... nagle ręce na szyję i głośno pocałowała w policzek. Wiedźmin zdumiał się, ale nie bardzo. Koleżanka po fachu Jaskra nie mogła wszak...
- ... dni nie czuję się dobrze... "Jakże mogłem o tym zapomnieć?" zdumiał się Widmar, a jednocześnie znowu przypomniał sobie doktora Tamtena .
W tej... - ... przejęciem: - Wiesz co,
Maniuś, ona mi się nawet podoba. - Co? - zdumiał się Paragon.
- Widziałeś, ma ładne oczy
- Puknij się w głowę. Detektyw... - ... wcale się nie bał. Gdy stanął przy wejściu do ruin, zdumiał się ogromnie. Wejście było przystrojone, jakby na jego przybycie, schody wiodące...
- ... świstkiem, że mieszkanie Stefana Gorczycy jest jego własnością.
- Po co? -- zdumiał się kapitan. - Przecież wszyscy wiedzą, że mieszkanie Gorczycy jest mieszkaniem Gorczycy... - ... murów, roztopiły się w mroku.
"To dziadek też z nimi? - zdumiał się Paragon. - Już wiem, dlaczego mnie tak przepędzał"!
Myśl ta wydawała... - ... nieszczęście..: Nie udało się, bo pan profesor się pomylił.
- Ja! - zdumiał się staruszek.
- Niestety! Wedle najściślejszych obliczeń miał dzisiaj być pytany Napiórkowski... - ... Roszko pracuje, zdybałem go wczesną porą. - Roszko, jesteś sknerą.
- Ja? - zdumiał się Roszko. - No coś ty!
- Ależ jesteś.
- Nieeee, ja na pewno... - ... pański wóz? - zagadnął mnie. - Dwadzieścia litrów na sto kilometrów. - Co? - zdumiał się.
Motocykliści ryknęli:
- Jeździ z szybkością trzydziestu kilometrów, a pali dwadzieścia... - ... za rodziną twego ojca, to czemu mi skradłeś moje posążki?
Zdumiał się na to Jakub, gdyż nic o kradzieży nie wiedział. Zapewniał...
