zdumieć się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... chłopiec z osłupieniem.
- A cóż się mogło stać z nimi? - zdumiał się matematyk. Przystanęli wszyscy patrząc bezradnie na zawiasy, z których zdjęto... - ... spytał chmurny Lońka.
- Ja? No, ja oczywiście będę marszałkiem.
- Marszałkiem? - zdumiał się Kajaki.
- A co, może nie podoba się?
- To jeszcze wyżej... - ... niechęcią Polek.
- Czy to ty uczysz Zenusia palić papierosy?
- Ja? - zdumiał się Krywko.
- On, on, ten żulik - zawołał z głębi mieszkania poszkodowany... - ... to przeniósł się znowu w nasze strony.
- Jak to możliwe? - zdumiał się Tadeusz. - I bezpieka zostawiła go w spokoju?
- Tam są trudno...
- ... się na dwieście piętnaście do dwustu osiemdziesięciu milionów.
- Aż tyle?! - zdumiał się Warzhad. - Skąd się wzięło tyle tego robactwa?
- Na Północy panuje... - ... zduszone okrzyki i rumor. Wiosła zwisły bezwładnie.
- Co się stało? - zdumiał się Polluks. - A prawda, galernicy!
Z barek tymczasem przerzucali powstańcy pomosty... - ... łyknąwszy powietrza rzekł uroczyście:
- My, proszę kolegi, jesteśmy delegacją... - O! - zdumiał się Adam krótko i okrągło. - W smutnej sprawie - dodał szybko drugi... - ... za nim wyszła. Ujrzawszy Antoniego w płaszczu i w kapeluszu, zdumiała się.
- Co, wychodzisz?
- Właśnie - powiedział pogodnie. - Dość tego siedzenia w domu... - ... raczej twoim, w pełnym tego słowa znaczeniu.
- Co to znaczy? - zdumiała się.
- To mianowicie, że bezczelnie flirtuje z tobą pod moim bokiem... - ... za granicą. Chcę żyć, proszę pani.
- Za granicą? Jakim cudem? - zdumiała się Marta i zaraz zawstydziła.
Nie powinnam odbierać dziewczynie nadziei. Ale... - ... Nie przyznawać się do znajomości nawet z panem Borowskim.
- Dlaczego? - zdumiała się naiwnie.
- Jak to, dlaczego? Przecież niedługo wejdzie radziecka armia! Zobaczy... - ... lat! Będziesz się truła przez smarkacza!
To tyle co ja, zdumiała się Zuzanna, a wyglądał tak dorośle. Myślała, że w przyszłym roku... - ... się znajomy ryk i pralka radośnie ruszyła do dzieła.
- Chodzi! - zdumiała się Aurelia i z nowym podziwem spojrzała na cudotwórcę. Ten jednakże... - ... do wody.
- Nie przypuszczałam, że jest pan tak świetnym pływakiem zdumiała się Zenobia.
Hilda chciała sprostować, lecz znowu rzuciłem jej ostrzegawcze spojrzenie... - ... w ogóle nie znosi hałasu:
- Sebastian nie jest hałaśliwy?
- On? - zdumiała się. - To bardzo dziwny pies. Niekiedy przez cały dzień ani razu... - ... Władziu - prosiła wujenka Marta. - Wracajmy
lepiej do piwnicy.
- Matko Święta! - zdumiała się babka. - Jakoś patrzy tak na nas jak
nie pies. Obcych... - ... Sebastian, któremu ta zabawa bardzo się spodobała.
- Co oni robią? - zdumiała się Zenobia.
- Próbują rozwikłać zagadkę szachownicy - odpowiedziałem z powagą. - No, co... - ... przemyśleć.
Parkometr skasował jej myślenie na cztery osiemdziesiąt.
- Mój Boże - zdumiała się na ten widok najlepsza z żon. - Więc to prawda, że... - ... równocześnie gorąco i łzawo.
- Co ci się stało, moje dziecko? - zdumiała się matka. - Czy to przypadkiem nie z żołądka?
Nie było to... - ... nie mów o tej historii nawet swojej cioci Zenobii.
- Dlaczego? - zdumiała się dziewczynka. - Przecież tego chyba nie zrobił nikt z nas. Z...
