zmięty
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... na dłoń. Ręka zwarła się w pięść. Na stole leżała zmięta kartka.
Jerzy wstał, jakby za moment miał się rzucić, by... - ... go, jakby psuły wizerunek ładnych dziewcząt. Na dnie wazonika leżała zmięta kartka papieru - taka sama, jak ta, którą Marta dała mu...
- ... że funkcjonowałeś jako jej ojciec...
Popatrzyłem na nią. Była spłoszona, zmięta, jakby zawstydzona. Miała najwyraźniej mnie dość, ale musiałem jeszcze to... - ... Zepsuła się?
- Noo - odpowiedział głośno Mirek - Zepsuła się.
Ma twarz zmiętą jak slipy po tygodniu używania. O jeden krawat za daleko...
- ... znakiem dziwnej senności.
Łóżka cały dzień nie zaścielone, zawalone pościelą zmiętą i wytarzaną od ciężkich snów, stały jak głębokie łodzie gotowe... - ... sterylizowany inkubator!
Na środku piękna recamiera z rzeźbionym wezgłowiem, zarzucona zmiętą, sto lat nie praną pościelą. Na ścianach gęsto od obrazów... - ... A nie chce ci się czasem wyjść z domu zostawiając zmiętą pościel?
P: Oczywiście, zdarza mi się. Ale gdy wracam, zawsze... - ... wolno dotykać innych rąk.
Chłopiec pochyla się nade mną i zmiętą chustką wyciera mi oczy.
Sierpień
Jeszcze ciągle ocean, jak długo... - ... pana. - To pamiętajcie.
Sięgnął do kieszeni po pieniądze i wyciągnąwszy zmiętą setkę, dał starej. Jurgeluszka nisko się ukłoniła.
- Dziękuję, wielmożny panie... - ... ze wszystkimi.
- To gdzie ten czat? Zaczynajmy! Z kieszeni wyciąga zmiętą kartkę. - Ktoś jeszcze miał tu być, z "Przekroju" i z... - ... szczęście do pokoju wszedł Zdzisio, całkiem ubrany. Twarz miał nieco zmiętą przez trudy nocy.
- Dzień dobry - powiedział patrząc ze zdziwieniem na... - ... Przed odejściem od stołu składa się płócienną serwetkę, bibułkową zaś, zmiętą, zostawia na talerzyku. Krzesło, na którym się siedziało, trzeba przysunąć...
- ... kawy.
- Napijcie się - powiedział Stary rozkazująco.
Jak przebudzony patrzył na zmiętą twarz Bajcsyego, który sięgnął po jedną i niósł do warg... - ... kula bilardowa. Zdawało się, że to ubranie samo leży, fałdziste, zmięte, przerzucone przez fotel. Twarz jego była jak tchnienie twarzy - smuga...
- ... zaczyna nabożeństwo".
- Danke, Frau Gerta.
Ubranie popielate na szczęście nie zmięte. Trochę jeszcze nieobecny, wyszedł na skwer. Parafian coraz więcej. Schodzą... - ... lustra, córkę przyciągnęła do siebie.
- Patrz: widzisz te pomarszczone policzki, zmięte czoło, te plamy fioletowe i brunatne pod oczami? Czy widzisz... - ... porządnie zawsze poukładane książki,
wszystko walało się teraz na ziemi, zmięte i rozrzucone.
Spojrzała z przerażeniem na Felka i uspokoiła się... - ... swego pokoju wyszedł pan Feliks. Nosił się teraz jak rewolucjonista: zmięte spodnie, koszula w kratę i przybrudzona wiatrówka.
- Pozwól pan na... - ... tam oblicze oglądanego w pędzie krajobrazu nie uległo zmianie: pozostało zmięte, szklisto odległe, jakby nie chciało mu wyjawić swej skrzętnie ukrywanej...
- ... by jak najszybciej wróciła i rzuciła się ze mną na zmięte prześcieradło. Niestety, czekałem długo. Z jedzenia znalazłem tylko zjełczałe masło...
