zmięty
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... pod stolikiem, tuż przy jego jedynej nodze - mały, biały, nieco zmięty prostokątny ścinek papieru z nakreślonymi piórem kilkoma słowami. Zaciekawiła mnie...
- ... mizernie, twarz miał nie ogoloną, kołnierzyk brudny i wystrzępiony, płaszcz zmięty - zapewne od nakrywania się nim w nocy.
- Serwus - niechętnie odpowiedział... - ... na brzydką, usianą włoskami twarz Fryca, na grube wargi i zmięty krawat. Przypomniał sobie, że ten człowiek groził mu niegdyś: "Ty...
- ... godziną, Gdzieś powinien tu być. O, mam.
Wyciągnął z kieszeni zmięty blankiet telegraficzny.
- Mogę nie zrezygnować ze startu do Sztokholmu. Putansson...
- ... zadudniło blisko i ktoś zakaszlał.
Na aleję wyszedł Miś Kunda, zmięty i obdarty; powiedział do Dudi Tykiesa: - Chcesz chleba? Jak chcesz... - ... co się okazało? Pewnego razu nie wiadomo skąd Roullot przyniósł zmięty, stary numer "La Vie Parisienne". Wszyscy po kolacji oglądali, śmieli...
- ... słowo, które coś znaczy... "Grzesiu!" Wyrywam papier z bloku. Stos zmiętych kartek leży już na podłodze. I znów zaczynam: "Ciociu kochana...
- ... się do poszukiwań Na podłodze leżało kilka starych gazet i zmiętych papierków. Rozwijali je starannie w nadziei, że odnajdą przynajmniej drobny...
- ... jest rozlecieć się po krótkim czasie: z piasku, papieru, błota, zmiętych szmat, z rzeczy mokrych i przegniłych. Zdarza się, że akt...
- ... wzniosłą subtelnością i niewinnością staniesz się czymś tak poczwarnie śmiesznym, zmiętym i wcale nie wzniośle usatysfakcjonowanym, że będziesz budziła litość jak...
- ... jakby namyślał się, co zrobić. Wreszcie się podniósł. W ubrudzonym, zmiętym ubraniu, z twarzą siną i pokrwawioną, z zapuchniętymi oczami wyglądał...
- ... poza jego świadomością, osłoniętą snem? Ludzie drzemią, kiwają bladymi i zmiętymi twarzami niby człowiek uporczywie czemuś zaprzeczający. Od czasu do czasu...