zobojętnienie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... usta wywarem z jarzębiny, jak to jej zalecił stomatolog. Jej zobojętnienie przypisywałem pewnemu otępieniu psychicznemu, które mimo wszystko występowało u niej...
- ... ze Sfinksem - kombinacja okładki złego magazynu
i Siemiradzkiego. Tylko zupełne zobojętnienie na formy, tak czy inaczej
związane z wizją natury, doprowadzić... - ... nie było dla wielu nowych kuracjuszy czymś tak zatrważającym jak zobojętnienie, przychodzące z czasem. Rozpacz i poczucie niesprawiedliwości, które tak dobrze...
- ... sam autor dziennika, przeglądając po latach swe zapiski, zarzucał sobie zobojętnienie i nieczułość wobec straszliwych wydarzeń, których był bezpośrednim świadkiem, a...
- ... totalnej każdego z nas z jego ciałem; wszystkie mają znieść zobojętnienie ciała wobec 'mnie' - każdorazowo innego - oswoić je zrazu 'ze mną...
- ... który w nim chodzi: świat nie jest ukarany, a jego zobojętnienie nie doznaje zmiany wskutek mojej nieobecności, ponieważ tylko w mojej...
- ... śmierci własnej, tj. wyobrażenie świata pozbawionego naszej obecności, odkrywa nam zobojętnienie bytu i tylko dlatego jest trudne do zniesienia. Skoro z...
- ... jej zamiłowań traktowałem jako przejaw choroby. Tak samo oceniałem jej zobojętnienie, złe humory i stany neurasteniczne, przechodzące niekiedy w histerię.
Pewnego... - ... ich na Festiwalu. - Cóż, mieli prawo się postarzeć. Starość to zobojętnienie - impulsy nie docierają. - A Pan? Pan ma 65 lat i...
- ... ułamkowe jednorodnej całości. Skoro już wiemy bowiem, że świat może zobojętnienie totalne nam okazać i że musi je okazać z pewnością...
- ... Wydaje się nam, że to ktoś inny, druga osoba odkrywa zobojętnienie swoje dla nas, kiedy jest naocznym źródłem czegokolwiek, co znamy...
- ... Nie znaczy to, oczywiście, by każde nasze doświadczenie objawiało nam zobojętnienie świata, wiemy bowiem wszyscy, iż żyjemy tylko dzięki różnym postaciom...
- ... Ale Twardowski zmartwychwstał!
Zdrapał z siebie rozpacz, brud i niechlujne zobojętnienie.
Po raz pierwszy od wielu dni Franker niemal z całkowitą... - ... się wymęczyła, że ogarnęło ją tępe i błogie przy tym zobojętnienie. Po tylu zgryzotach, szarpaninach i niepewnościach przestała raptem cierpieć. Nie...
- ... ani stary, ani nowoczesny, ani staromodny (...) byłem nijaki, byłem żaden (...) Zobojętnienie błogie! Bez wspomnienia! Kiedy umiera w tobie wszystko, a nikt...
- ... za włosy do klubu.
Teraz Klara zaniepokoiła się moim pozornym zobojętnieniem. Zagrała w niej zapewne zwykła kobieca próżność. Niespodziewanie zadzwoniła, żebym... - ... się go w niewspółmierności między dynamiką historii a biernością i zobojętnieniem tłumów.
W literaturze lat osiemdziesiątych podskórnie toczy się spór o... - ... znowu mijały godziny natężania się, nadymania, wypychania, parcia...
Godziny między zobojętnieniem a przerażeniem.
Zarówno moja matka, jak i ja, jeszcze w... - ... organiczne mają dużą skłonność do dysocjacji; nadmiar energii pozostałej po zobojętnieniu zostanie zużyty na dysocjację powstałej cząsteczki, a nie na wyzwalanie...
- ... Lepiej przeżyć prawdziwą miłość i potem płakać, niż trwać w zobojętnieniu aż do śmierci.
Jadwiga kiwnęła głową.
- Jego ciało nie miało...
