ruchy wody w strumykach leśnych. Natomiast w olsie, w którym stagnuje woda, rozwijają się wysokie i stojące pędy. Właściwość ta również zachowała się w kulturze ogrodowej. Zmienność ta wynika z obecności różnych strategii reprodukcyjnych (Ryc. 2.33). W pierwszym przypadku (płożące łodygi) dominuje reprodukcja wegetatywna. Rozwój siewek na łące i źródlisku jest sporadyczny, ze względu na konkurencję lub wymywanie ich przez wodę. Potomstwo wegetatywne natomiast już na starcie jest zakorzenione, co zwiększa szansę na przeżycie i utrzymania się. Z kolei przy wysokim poziomie wody zakorzenianie potomstwa wegetatywnego jest znacznie ograniczone. Siewki rozwijają się z reguły w okresie lata, gdy poziom wody