o życiu inżynierostwa w formie poematu, którego cybernetyczna uroda zapewne będzie podziwiana przez wielu poetów; ja sam nie mogłem podjąć się opracowania tego materiału nie tylko ze względu na jego objętość, ale przede wszystkim z powodu licznych sprzeczności, jedynie komputer z zaprogramowanym matematycznym testem prawdomówności mógł podołać tej gigantycznej pracy. A oto poemat ułożony przez Lolę, zawieszeniem głosu będę akcentował koniec każdej linijki:<br>jedno z tysięcy tych małżeństw obrastających<br>stopniowo w rzeczy<br>spotykających się po pracy, aby zasiąść przed<br>telewizorem<br>urządzających raz na dwa tygodnie kolacje z alkoholem<br>etylowym<br>dla wciąż tych samych znajomych<br>kolacje, gdzie powtarzano te same dowcipy<br>i w