Natomiast coś tam klaszcze za borem coraz energiczniej)<br><br>Laura<br>(c.d.):<br> Szczęśliwa jestem dziś niesłychanie<br> i Filon musi być moim,<br> wszystko w porządku, lecz to klaskanie<br> troszeczkę mnie niepokoi.<br>(i nie bez racji, ponieważ za borem coś tam zaczyna klaskać w sposób<br>jak najbardziej nieprzyzwoity)<br><br>Laura<br>(załamując się nerwowo):<br> Przebóg! Ach, czyżby robota krecia?<br> O, jakże ja to wyśledzę?!<br> Lęk mnie przenika. Dwudziesta trzecia<br> już jest na mojej omedze.<br><br>Filon<br>(zza boru; ociekając krwią):<br> Tylko nie w oko!!<br><br>Coś tam:<br>(na chwilę się ucisza, a potem znowu klaszcze za borem jak<br> cholera)<br><br>Laura<br>(panicznie):<br> Dwudziesta trzecia piętnaście. Gdzie jesteś, najdroższy?<br><br>Dobrze