możliwości pracy naukowej w szkołach akademickich w Moskwie.<br>Wreszcie marzenia jej spełniają się: uniwersytet w Sztokholmie oferuje jej docenturę. Nie mając możliwości pracy w ojczyźnie, Kowalewska przyjmuje ofertę Uniwersytetu Sztokholmskiego. W Sztokholmie wykłada matematykę w ciągu 8 lat. Prócz wykładów, Kowalewska zajmuje się pracą naukową, jest członkiem kolegium redakcyjnego wydawnictwa "Acta Mathematica". W 1888 roku wydaje rozprawę pt. "Problem ruchu ciała stałego dookoła nieruchomego punktu". Za tę rozprawę otrzymuje Kowalewska nagrodę Paryskiej Akademii Nauk. W następnym roku za drugą rozprawę na ten sam temat otrzymuje nagrodę Szwedzkiej Akademii Nauk. Dopiero pod koniec życia (rok 1891) Kowalewska zyskała sobie światowe uznanie jako