kitlu i białoczarnym czepku kwalifikowanej pielęgniarki.<br>Jeszcze przez moment stoi na tle rozjaśnionego blaskiem korytarza.<br>Dopiero kiedy zamyka za sobą drzwi - zanika dziewczęcy wdzięk.<br>Smukłość przemienia się w kanciaste wychudzenie.<br>Pod czepkiem rude włosy przetkane pasmami siwizny. I tylko oczy, ogromne,i mądre, błyszczą z twarzy dobrej lisiczki: siostra Maryla.<br>Ada zna siostrę Marylę, ale jeszcze się waha.<br>Wie z własnych doświadczeń, że lekarze bardzo nie lubią spiskowania z pielęgniarkami.<br>Małgorzata jednak nie zamierza spiskować.<br>Po prostu patrzy błagalnie w w ielkie oczy dobrotliwie postarzałej starej panny.<br>Modli się do ciemnobrązowych tęczówek i czarnych źrenic.<br>Modli się, błaga o pomoc tak