Niczego więcej nie dokazał w wielkim oszołomieniu. Usiłował wprawdzie wpaść na ulicy pod automobil, ale to mu się przypadkiem nie udało.<br>Adaś odwiedził go o czwartej po południu. Przyjęła go panienka wysoka i smukła. Miała takie fiołkowe oczy, że powinny wydawać fiołkową woń; z drobnych jej ust nie schodził uśmiech.<br>- Aha! - mówiła wesoło. - Pan zapewne jest "szatan"? Stryjek tak pana nazywa...<br>Adaś chciał rzec, że ją stryjaszek nazywa kozą, nie wypadało jednak tak kosmatej prawdy wyznawać osobie, co ma fiołkowe oczy. Uśmiechnął się przeto nieporadnie i zapytał:<br>- Czy pana profesora nie ma?<br>- Na świecie jest, ale nieobecny duchem, bo śpi.<br>Adaś