zbrojnym, w nękaniu nieprzyjaciela, w niszczeniu jego miast. Żarliwość agitacji króla Filipa, jego apele o jedność w działaniu odnosiły pewien pozytywny skutek. W grudniu bowiem Indianie znowu się uaktywnili. W tym czasie przywódca buntu udał się do kraju Mohikanów, aby pozyskać wsparcie tego licznego i wojowniczego plemienia. Dotarł aż do Albany nad rzeką Hudson. Liczne narady ze starszyzną Mohikanów okazały się bezowocne, stanowczo omówili pomocy. W powzięciu tej decyzji niemałą rolę odegrały względy ekonomiczne. Mohikanie prowadzili na korzystnych warunkach handel wymienny z Anglikami i zdawali sobie sprawę, że udział w wojnie byłby równoznaczny z ustaniem dopływu pożądanych towarów. Jak podają niektóre