Typ tekstu: Książka
Autor: Dąbek Stanisław
Tytuł: Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku
Rok: 1996
cykl, powraca w
zmienionym nieco kształcie (Allegro) w wersie Confutatis maledictis (s. 13-14)
oraz końcowej, dodanej zapewne w tym celu, części Libera me...de morte ze strukturą
semantyczną Dies irae, dies illa (a więc z konsekwentnym przestawieniem wyrazów,
tekst liturgiczny w Libera me brzmi bowiem: Dies illa, dies irae) ­ Allegro
fuoco, swojego rodzaju finale mszy (s. 30, prz.149). Z dramatycznie opracowanym,
cytowanym wersem Confutatis maledictis, kontrastuje pełna naiwnej prostoty Lacrimosa
(Andante mesto s. 14-15).
Msze polskie komponowano ­ jak to ustaliliśmy ­ niemal wyłącznie w pierwszej
połowie stulecia, do późnych lat 40-ych. Zgromadziłem zapewne jedynie pewną
ich część, daje
cykl, powraca w <br>zmienionym nieco kształcie (Allegro) w wersie Confutatis maledictis (s. 13-14) <br>oraz końcowej, dodanej zapewne w tym celu, części Libera me...de morte ze strukturą <br>semantyczną Dies irae, dies illa (a więc z konsekwentnym przestawieniem wyrazów, <br>tekst liturgiczny w Libera me brzmi bowiem: Dies illa, dies irae) ­ Allegro <br>fuoco, swojego rodzaju finale mszy (s. 30, prz.149). Z dramatycznie opracowanym, <br>cytowanym wersem Confutatis maledictis, kontrastuje pełna naiwnej prostoty Lacrimosa <br>(Andante mesto s. 14-15).<br> Msze polskie komponowano ­ jak to ustaliliśmy ­ niemal wyłącznie w pierwszej <br>połowie stulecia, do późnych lat 40-ych. Zgromadziłem zapewne jedynie pewną <br>ich część, daje
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego