później (1818), w tym samym piśmie zamieścił rozprawę Uwagi nad &#132;Monachomachią" Krasickiego, wychodząc w niej od ogólnych refleksji estetycznoliterackich, bliskich podstawowym założeniom doktryny klasycyzmu.<br> Kolejne publikacje Borowskiego są charakterystyczne zarówno dla typowego w tamtej epoce eklektyzmu postaw badawczych, jak też dla swoistej ambiwalencji i heterogenii poglądów uczonego. Przełożył więc Allegro i Penseroso Miltona (&#132;Dziennik Wileński" 1819), Żale Tassa Byrona (&#132;Dziennik Wileński" 1820), przetłumaczył fragment pracy Christiana Garve O poznawaniu zdolności umysłowych u młodzieży (&#132;Dziennik Wileński" 1826 t. 1), gdzie wiele uwagi poświęcił władzy czucia, imaginacji i pamięci w recepcji dzieła literackiego, dokonał dokładnej analizy poematu trzeciorzędnego poety