Gawalewicza, Gąsiorowskiego". <br>W takim pisaniu o produktach czy wyrobach powieściowych ci dwaj protagoniści krytyki młodopolskiej nie byli odosobnieni. Przeciwnie, sprawa ta pojawiała się tak w rozważaniach o powieści jako gatunku (by przypomnieć przywoływane już studium Gostomskiego) jak w artykułach dotyczących życia literackiego i w analizach poszczególnych utworów. Obszerny artykuł Nowaczyńskiego &lt;hi&gt;Anarchia literacka w Niemczech&lt;/&gt; podkreśla właśnie rolę kultury masowej, która wdziera się wszędzie i wszystko psuje, nie jest jednak czymś wydzielonym od sztuki o wysokich ambicjach, przeciwnie, istnieją stadia pośrednie. I zaznaczają się one również w powieści. Zjawiskiem charakterystycznym jest bowiem "fejletonizm artystyczny", będący molochem pożerającym wszystko, nie ograniczającym się zresztą