lodowca szelfowego tworzą się wypukłości zwane wyniesieniami lodowymi (ice rise). Najrozleglejsze obszary zajmują lodowce szelfowe na Antarktydzie (ok. 1,46 mln km), a największe z nich to lodowce szelfowe: Rossa, Ronne'yego i Amery'ego (por. rys. 2.6). Tworzą one ok. 30% długości linii brzegowej. Małe lodowce tego typu występują w Arktyce (np. lodowiec Ward Hunt na północnym brzegu Wyspy Ellesmere'a).<br> Zlodowacenie półpokrywowe nie zakrywa całkowicie rzeźby podłoża. Lodowce nie są wystarczająco grube (rzędu setek metrów). Ponad powierzchnię lodowców sterczą pasma górskie lub ciągi nunataków (rys. 2.3). Ten rodzaj zlodowacenia bywa nazywany także sieciowym lub spitsbergeńskim (fot. 3). Poza Spitsbergenem (Svalbardem