wyłącznie we wodach szelfowych, w pobliżu brzegu. Dno i zbocza kenionu, jak również równina, na którą on wychodzi pokryte są cienką warstwą współczesnego iłu. Przypuszczać należy, że zarówno sam kenion jak i równina powstały na skutek działalności prądów zawiesinowych w plejstocenie, kiedy to z obszaru Północnej Ameryki znoszone były do Atlantyku ogromne ilości piasku i żwiru.<br> W r. 1949 odkryto, a w 1952 dokładnie przebadano jeden z największych kenionów - środkowoatlantycki. Zaczyna się on nie u ujścia rzeki tylko na dnie otwartego oceanu pomiędzy Islandią i Grenlandią i leży na głębokościach od 3,7-6,5 km. Jego głębokość wynosi 45-182