ją malutkie Księstwo Warszawskie), wrogowie Poniatowskiego zarzucają mu głównie błędną politykę zagraniczną. Zbyt ufał, że Petersburg nie zechce się podzielić polskim łupem z Berlinem oraz Wiedniem. Istotnie nad Newą jeszcze w momencie zawiązywania konfederacji targowickiej nie zamierzano dokonywać kolejnego rozbioru. Nastąpił on dopiero pod naciskiem Prus.<br>O ile jednak Stanisław August dość energicznie protestował przeciwko pierwszemu podziałowi Rzeczypospolitej, to w roku 1793 zachował się raczej biernie, a na sejmie rozbiorowym w Grodnie pozostał wierny rosyjskiej orientacji. Natrząsał się z tego zjadliwie Jędrzej Kitowicz, pisząc, że choć sąsiedzi Polskę "rozbierają, choć kraj palą, rabują", a samemu królowi "minister moskiewski niby podstarości poddanemu