wyższość teoretyczna kanonu jedynej różnicy nad kanonem jedynej zgodności znajduje oparcie m.in. w fakcie, iż stosując kanon jedynej różnicy uprawnieni jesteśmy do wnioskowania typu (4). Mianowicie eksperyment o wyniku negatywnym (niezajście B ) - a taki właśnie zakłada się w kanonie różnicy - uprawnia nas do wyciągania wniosków eliminujących jako ewentualne przyczyny B te wszystkie zdarzenia spośród A, -, A1, które w eksperymencie zaszły. Natomiast eksperymenty (lub obserwacje) jedynej zgodności nie uprawniają do takich dedukcji. Że eksperyment x ­ A A A jest - jak słusznie stwierdza Mill - na ogół trudniejszy do zrealizowania niż eksperymenty jedynej zgodności - to już zagadnienie natury praktycznej.<br> Biorąc pod uwagę formułę