wojenne! Czemu uciekłeś potajemnie i okradłeś mnie; nic nie powiedziałeś mi, a przecież odprawiłbym cię z weselem: z pieśniami, bębnami i cytrami! Nawet nie dałeś mi ucałować mych wnuków i mych córek. Postąpiłeś nierozsądnie! Mógłbym teraz obejść się z wami surowo; ale Bóg ojca waszego ubiegłej nocy tak mi powiedział: "Bacz, abyś w rozmowie z Jakubem niczego odeń nie żądał''. Gdy już jednak ruszyłeś w drogę, bo tęskno było ci bardzo za rodziną twego ojca, to czemu mi skradłeś moje posążki?<br>Zdumiał się na to Jakub, gdyż nic o kradzieży nie wiedział. Zapewniał, że złodzieja ukarze śmiercią, jeżeli zostanie wykryty, i