Pierwsze z nich to głównie wierszowane napisy umieszczone pod portretami zasłużonych – zdaniem Koźmiana – polskich patriotów i bohaterów narodowych, stanowiące ich zwięzłą charakterystykę oraz ocenę. Owe portrety wisiały na ścianach zajmowanej przez poetę komnaty i przedstawiały dziesięć osób: Stefana Czarnieckiego, Stanisława Staszica, Juliana Ursyna Niemcewicza, Jana Pawła Woronicza, Marcina Badeniego, Tadeusza Mostowskiego, Józefa Chłopickiego i Stanisława Małachowskiego – synowca marszałka sejmu konstytucyjnego. Nagrobki z kolei, wraz z garścią wierszy okolicznościowych, świadczą między innymi jak głęboko i na trwałe wrósł Koźmian po powrocie do Piotrowic w życie szlacheckiej prowincji, jak bardzo czuł się z tym życiem związany i jak bliskie stosunki