tym przecież nie potrafił. <br><br>Teraz w Dźajpurze zaczynał podejrzewać, że po latach walki o jej serce i ciało zaczyna mieć dosyć największej miłości swojego życia.<br>Rano zniknął gdzieś cały zapał do poznawania świata. Kulił się w sobie i udawał, że śpi. Bał się następnego dnia. Siebie, Zosi i tych Indii. Bał się życia. Zdarzały mu się takie poranki po jednym z pierwszych odwyków od heroiny. Odtruł się, ale nie przeszedł żadnej terapii psychicznej i męczył się strasznie. Wieczorami organizm przestawiony na funkcjonowanie bez narkotyku nie pozwalał mu zasnąć. Potem gnił w łóżku do późnego popołudnia. Zmuszał się do snu, który był bezpieczniejszy