w zamian za utrzymanie dziewczyny w ryzach. Według innej legendy święty był w swej misji bardziej bezwzględny - palił nierządnice na stosie, wypłacając ojcom odszkodowania. Żywot zakończył ponoć za sprawą cesarza Dioklecjana, który miał odmienne zdanie na temat utrzymywania narodu w cnocie. W XI w. zwolennicy świętego sprowadzili jego szczątki do Bari we Włoszech. Przez następnych kilka stuleci słuch po nim zaginął, dopóki nie zyskał sławy w kościele prawosławnym jako patron Rusi. Z czasem jego kult rozpowszechnił się też i w zachodniej kulturze chrześcijańskiej. Mikołaja uważa się za patrona kupców, żeglarzy, biedaków, więźniów, studentów i młodych panien. Już XVI-wieczne podania mówią