jeszcze teraz przed konkursem. <br>- A ja bym chciała...<br>- Nie bądź egoistką - mówię. A ona: <br><br>- Nie bój się. Na pewno nie to. <br>- Więc co? <br>- Nie wiem. <br>- Ewa...<br>- Nie męcz mnie. Wielka rzecz, że czasem mnie głowa boli. <br>Już na nią nie patrzę. Już jej nie słucham. Polonez As-dur. Ćwiczę palce. Bębnię po parapecie okna szesnastki w lewej ręce. Stuknęła furta klasztoru, przywieźli mleko zakonnikom. Czas do roboty. Wirtuoz też musi żyć jak mnich. Przestrzegać ścisłej reguły: módl się i pracuj! I do tego jeszcze musi tyrać con amore, jak to kiedyś wyłożył nam Tata. <br> Ewa...<br>Staram się o tym nie myśleć