warunkach (nie emigracyjnych) przejmuje kilkunastoosobowy sztab ludzi. Dr Jagodziński znalazł "złoty środek" na pogodzenie prymarnych zadań placówki naukowej z jej podstawową rolą udostępniania zbiorów. Do jego osobistych zasług należy podjęcie przerwanej na wiele lat inicjatywy wydawania &lt;hi rend="italic"&gt; Bibliografii Emigracyjnej&lt;/&gt;, do której materiały zbiera z iście benedyktyńską cierpliwością. To samo dotyczy rozpoczętej "Bibliografii Polaków w Rosji".<br>Zbiór wydawnictw niezależnych z terenu PRL, zapoczątkowany przez dr Jagodzińskiego w końcu lat 70-tych należy do największych na Zachodzie. Powyższe wyliczenia dotyczą bezpośrednio jego pracy bibliotekarskiej i naukowej, ale nie wyczerpują nawet dziesięciu procent jego zainteresowań i społecznych działań. Jest osobą powszechnie znaną w środowisk<br>emigracyjnym