er i wstawia w jego miejsce ptasi, kwilący dźwięk, który nazywa pjogiem swojej kajjejy (progiem kariery) wokalnej, w którym jest rozmiłowana i którego nadużywado tego stopnia, że spośród możliwych synonimów wybierze wyraz z er, choćby najmniej pasował (kajjejy ajtystycznej - o Boże, Boże, tak ona przecież mówi, oczywiście, tylko tak, to Biedactwo nie tknięte myślą, nie tknięte nigdy cierpieniem osobiście twórczym, nie rozumiejące jednej nutki z arii i kantat, które wyśpiewuje - tak ona mówi, moja Nel, artystka z najbardziej zdumiewającym i gorszącym rodzajem talentu, talentu bezmyślnego, powołanego do życia i sławy tylko dzięki temu, że ów muzyk ze szlacheckim tytułem, jej pierwszy