który mógłby się nazywać "dom Jakuba i Rachel" do mansjonu (czy jakkolwiek inaczej zaznaczonego terenu przestrzeni scenicznej), który oznaczałby pole czy pastwisko braci. Tu bracia witają go niezbyt życzliwie, a "Judas brat młodszy" mówi:<br><br>&lt;q&gt;Onoż ci on krolewic,<br>Co go matka pieści;<br>Nalepiej by, aby tu<br>Zginął wnet bez wieści.<br>Boć oni tak mnimają,<br>Bychmy im nie dzieci,<br>Jedno ten łotrzyk u nich<br>Sam na wszytkiej pieczy.<br>Jeszcze sobie nad zwyczaj<br>Dziwne sny wymyśla,<br>A matka mu żegnając<br>Wszytko po łbie kryśla,<br><br>Winszując mu nad nami<br>Wirzchność panowania.&lt;/&gt;<br><br><br><br>W XVI w. tradycyjne gatunki średniowieczne, głównie misterium i moralitet, uległy rozkładowi. Słowo