tego ulokować w żadnym pewnie określonym miejscu, w mojej głowie i między nami - przy stoliku i tam na granitowych płytach rynku trwa jakaś groźna nieokreśloność. Bo przecież umówiłem się z nią na odwiedzenie grobu, grobu matki - i jest w tym coś jak miłosna schadzka, absurdalny spacer po jakąś niegdysiejszą intymność... Boję się, że weźmie ją na wspomnienia. Kiedy opowiada mi, jak daleko zrobili Włodkowi gastroskopię - pokazuje na moim brzuchu to miejsce, kiedy mowa o tym, gdzie trzeba zrobić - ręka posuwa się niżej. Papieros za papierosem... Aha, od samego początku było pytanie, dlaczego nie ma na stoliku popielniczki. Przecież mogłem dla niej