scenie Wiktor Hugo. Z jego sztuk nie wszedł do teatru jedynie najwcześniejszy Cromwell; grano poza nim wszystkie dramaty, ukończone i opublikowane przed 1843 rokiem. Czyli: Amy Robsart (teatr Odéon, premiera 13 lutego 1828), Hernani (Théâtre Français, 1830), Marion Delorme (Porte-Saint-Martin, 1831), Król się bawi (Théâtre Français, 1832), Lukrecja Borgia (Porte-Saint-Martin, 1833), Maria Tudor (Porte-Saint-Martin, 1833), Angelo, tyran Padwy (Théâtre Français, 1834), Ruy Blas (Renaissance, 1838), Burgrafowie (Théâtre Français, 1843). Także Esmeraldę, operę panny Louise de Bertin z jego librettem.<br>Grano wszystkie sztuki Dumasa, pisane w większości na konkretne zamówienia teatrów (czasem przybierał do pomocy autorów