Leona Borowskiego szlachetnemu, mnie wielce mościwemu panu Piotrowi Dubińskiemu, burmistrzowi jego królewskiej mości miasta Wilna, promotorowi Bractwa Ś-go Różańca, hetmanowi buławy tegoż świętego bractwa, mecenasowi i protektorowi memu, łaskawemu panu i dobrodziejowi. To dziełko pełne uwag świątobliwych, dedykuję i ofiaruję, jak następuje &#133;"&lt;/&gt;<br> W tym samym roku 1807 otrzymał Borowski posadę nauczyciela poezji i wymowy w gimnazjum świsłockim, skąd po czterech latach przeniósł się do gimnazjum wileńskiego, a od września 1814 r. zastępował na Uniwersytecie Wileńskim, w katedrze poezji i wymowy, ciężko już wówczas chorego Euzebiusza Słowackiego. Z tych ostatnich lat brak jednak jakichś bliższych informacji biograficznych. Wiadomo tylko, że