i oddanego personelu, do którego należeli Czesław Chowaniec, Irena Gałęzowska, Bronisława Monkiewicz, Emilia Fiszer, Elżbieta Parczewska i Wanda Finrknwska. Był to niewątpliwie najświetniejszy i najspokojniejszy okres w historii Biblioteki. Wydano wówczas trzy ozdobne tomy na temat polsko-francuskich związków<br>artystycznych. W rękopisach grzebali się tacy uczeni, jak Kleiner, Handelsman, Pigoń, Boy-Żeleński. Niezapomnianym wydarzeniem był odczyt premiera Edwarda Herriot o Chopinie i George Sand.<br>Ale w czerwcu 1940 roku Niemcy przyznali Mickiewiczowi<br>rację, że Biblioteka Polska w Paryżu to także punkt strategiczny. Już drugiego dnia po wkroczeniu do stolicy wtargnęli do gmachu na quai d'Orleans. Na szczęście, Franciszek Pułaski zdążył<br>ukryć