żaglem z zadaniem partyjnym w taką właśnie noc.<br>- Stoimy? Mielizna?<br>&lt;page nr=308&gt; - Zdaje się. Ale nie wychodźcie jeszcze, towarzyszu, może znajdę jakieś przejście.<br>Przejścia jednak nie było. Wszędzie woda do łydek i stopa grzęźnie w mule, a nurtu żadnego. To Szczęsnego zastanowiło - ta woda stojąca bez odpływu. Nie ma wyjścia czy co?<br>Brodził dalej patrząc pod nogi, bo już świtało. Widział wodę koloru ołowiu i brzeg jak cienie, jak kłęby pary, z której sterczała ogromna czapa, dokładniej - papacha. A gdy się tam zbliżył, to cienie okazały się wikliną, a papacha - słupem z wielką tablicą, na której była cyfra metrowej wielkości, żeby na Wiśle