rodzinę w Jordanii, Syrii czy gdzieś w krajach Zatoki, stara się wyjechać - a przynajmniej odesłać żonę i dzieci na rok, dwa - aż w Iraku się trochę uspokoi. Do niedawna w najlepszej sytuacji byli ci, którzy mają krewnych na Zachodzie. Na początku wielu Amerykano-Irakijczyków, jak i tych mieszkających w Wielkiej Brytanii czy Francji, przyjeżdżało z zachodnimi firmami do pracy w Iraku. Wysokie zarobki starczały na wsparcie rodziny. Starczały też, by chociaż część krewnych odesłać gdzieś za granicę i za zaoszczędzone pieniądze otworzyć tam mały własny biznes. Jednak teraz mieszkający na Zachodzie Irakijczycy nie chcą przyjeżdżać, a i firm nie jest wcale