krajów &lt;name type="place"&gt;"15"&lt;/name&gt; szpitale świadczą podstawowy zakres usług medycznych mieszkańcom innych państw &lt;name type="org"&gt;Unii&lt;/name&gt;. Później rachunki reguluje macierzysty system obowiązkowych ubezpieczeń społecznych chorego. Taki mechanizm nie wszystkim się finansowo opłaca. W państwach &lt;name type="place"&gt;UE&lt;/name&gt; poziom usług medycznych jest różny, odmienne są też jego koszty. Nie ma też wspólnych reguł ubezpieczeń społecznych. W &lt;name type="place"&gt;Wielkiej Brytanii&lt;/name&gt; np. pracujący, studenci czy bezrobotni są objęci różnym zakresem ubezpieczenia, we &lt;name type="place"&gt;Francji&lt;/name&gt; ma to charakter powszechny. Prawo europejskie zakłada co prawda podstawowy zakres usług medycznych, które muszą być wykonywane w nagłych przypadkach (np. wyrwanie zęba - ale nie proteza). Wiele krajów &lt;name type="org"&gt;Unii&lt;/name&gt; w oddzielnych aneksach wywalczyło od tego wyjątki.<br>Kraje &lt;name type="place"&gt;"piętnastki