normy, liczę tętno serca. Najniższe, jakie odnotowałem - pięćdziesiąt na minutę. Starość. Maszyna zaczyna zwalniać. Ledwo jedzie.<br> Zrywam się mrużąc oczy od jasności. Wyskakując na pokład dostrzegam: ocean - jest niebieski, widzę niebo - jest szare, widzę żagle - są białe. Czuję się jak człowiek, który odzyskał utracony wzrok.<br> Mgła się skończyła. Aloha Hawaii1<br> Budzę się świecąc odruchowo na zegarek. Spóźnienie, jest kilka minut po pierwszej. Sygnał czasu przepadł. Przespałem. Czekam teraz do godziny drugiej. Nie, nie nudzi mi się. Tyle rzeczy wciąż jest do zrobienia. Przede wszystkim wywalam mokry plik gazet spod siebie, zamieniając na nowe egzemplarze "Trybuny". Obracam na drugą stronę ociekającą wodą deskę