żaden kierownik schroniska nie miał tak efektownego wejścia na scenę - skomentował zaprzyjaźniony polonista z Liceum Plastycznego, z którym zaprzyjaźnił się w GOPR-ze.<br>Powoli przypominał sobie swoją turystyczną przeszłość. Okolice Polany Chochołowskiej, szczyty otaczające ją, nieco dalsze wypady - wszystkiego tego uczył się od nowa. Chodził najczęściej sam lub w towarzystwie Burka. Lato zrobiło się upalne, turystów było sporo, tak że czasu specjalnie dużo nie miał, ale starał się przynajmniej dwa razy w tygodniu wyjść choćby na Grzesia czy Trzydniowiański. Pod koniec sierpnia ruch w schronisku nieco zelżał, jak to zwykle przed końcem wakacji - młodzież szkolna z rodzicami wyjechała, studenci jeszcze nie