pan Chrystek zajechał! A mówiłam &lt;page nr=13&gt; wcześniej! Prosimy, prosimy! Pan Florenty już doczekać się nie może siostrzeńca i wnuka!<br>Była to pani Helenka. Pamiętałem ją sprzed kilku lat, kiedy zatrzymaliśmy się w Białej Rawskiej po powstaniu w czterdziestym czwartym - ja z matką we wrześniu, a w listopadzie dołączył do nas ojciec. Była wtedy młodsza i chyba chudsza - teraz patrzyłem, jak ojciec całuje jej rękę. Zaraz zaczął wyjaśniać, dlaczego przyjechaliśmy tym wcześniejszym pociągiem.<br>- Nie chcieliśmy robić kłopotu. Wuj niepotrzebnie pana fatygował!<br>- Panie wielmożny, ja to dla pana dziedzica wszystko zrobię! - zachrypiał furman z wyłupiastym okiem.<br>- Jaki tam dziedzic z pana Florentego! - śmiała się