pytań w rodzaju: czy jeszcze kiedyś spotkam się z mamą, czy tata patrzy na mnie z nieba, dokąd mama odeszła. Uważajmy jednak, by odpowiadając na nie, nie opowiadać dzieciom bajek. Jeśli czegoś nie wiemy na pewno, lepiej to powiedzieć otwarcie, np.: nie wiem i sam zmagam się z tym pytaniem.<br>Byle jaką odpowiedzią można na długo zablokować w dziecku jego egzystencjalną ciekawość, tak ważną dla rozwoju każdego człowieka. Nie róbmy ze śmierci tematu tabu, bo śmierć jest częścią życia. Pozwólmy, by wszyscy dotknięci bolesnym losem, i dorośli, i dzieci, mieli okazję do wyrażenia uczuć w żałobie. Nie wstydźmy się łez, nie skrywajmy