Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Praca i Zabezpieczenie Społeczne
Nr: 3
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1981
Tytuł: Praca i Zabezpieczenie Społeczne
Nr: 3
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1981
wprawdzie nie jest karą porządkową, ale może być środkiem dyscyplinującym.
Wyrok Sądu Najwyższego z 26. VII. 1979, nr I PR 64/79
Z uzasadnienia
"Terenowa Komisja Odwoławcza do Spraw Pracy w Starachowicach orzekła, że wypowiedzenie zmieniające dokonanie przez Fabrykę Samochodów Ciężarowych w S. w części dotyczącej wynagrodzenia za pracę Jana C. jest bezskuteczne. Z pisma bowiem skierowanego do rady zakładowej wynika, że przyczyną dokonania wypowiedzenia zmieniającego było naruszenie przez Jana C. dyscypliny pracy oraz opuszczenie w okresie od 12 do 16. XII. 1978 roku 5 dni pracy bez usprawiedliwienia.
Zastosowana kara nie jest jednak przewidziana w przepisach kodeksu pracy. W art
Wyrok Sądu Najwyższego z 26. VII. 1979, nr I PR 64/79
Z uzasadnienia
"Terenowa Komisja Odwoławcza do Spraw Pracy w Starachowicach orzekła, że wypowiedzenie zmieniające dokonanie przez Fabrykę Samochodów Ciężarowych w S. w części dotyczącej wynagrodzenia za pracę Jana C. jest bezskuteczne. Z pisma bowiem skierowanego do rady zakładowej wynika, że przyczyną dokonania wypowiedzenia zmieniającego było naruszenie przez Jana C. dyscypliny pracy oraz opuszczenie w okresie od 12 do 16. XII. 1978 roku 5 dni pracy bez usprawiedliwienia.
Zastosowana kara nie jest jednak przewidziana w przepisach kodeksu pracy. W art
wprawdzie nie jest karą porządkową, ale może być środkiem dyscyplinującym.</hi><br> <tit1>Wyrok Sądu Najwyższego z 26. VII. 1979, nr I PR 64/79</tit1><br>Z uzasadnienia<br> "Terenowa Komisja Odwoławcza do Spraw Pracy w Starachowicach orzekła, że wypowiedzenie zmieniające dokonanie przez Fabrykę Samochodów Ciężarowych w S. w części dotyczącej wynagrodzenia za pracę Jana C. jest bezskuteczne. Z pisma bowiem skierowanego do rady zakładowej wynika, że przyczyną dokonania wypowiedzenia zmieniającego było naruszenie przez Jana C. dyscypliny pracy oraz opuszczenie w okresie od 12 do 16. XII. 1978 roku 5 dni pracy bez usprawiedliwienia. <br> Zastosowana kara nie jest jednak przewidziana w przepisach kodeksu pracy. W art
