historycznego nosi nazwę: instytucjonalizm. Powstanie kierunku łączy się z osobą T. Veblena (1857-1929). Kontynuatorami tego podejścia metodologicznego są: J.R. Commons (1862-1945), W.C. Mitchell (1874-1948) i późniejsi twórcy: G.C. Means, A.A. Berle, J.K. Galbraith.<br>Instytucjonalizm jest propozycją nowego podejścia metodologicznego w badaniach ekonomicznych. Charakterystyczne dla szkoły neoklasycznej statyczne modele na wysokim poziomie abstrakcji, oparte na założeniu hedonistycznej i atomistycznej koncepcji natury ludzkiej, są - według instytucjonalistów - rażąco jednostronne. Według nich, ekonomia nie może ograniczać swojego pola badawczego do zjawisk rynkowych, nie powinna pomijać pozaekonomicznych ram, w jakich podejmuje się decyzje gospodarcze. Powinna zintegrować się z