Typ tekstu: Książka
Autor: Włodzimierz Kwaśniewicz
Tytuł: Dzieje szabli w Polsce
Rok: 1999
efektem wykonywania ich z jednego płatu stalowej blachy i co daje formę podwójnego obłęku bocznego (mogły też być wykonane z dwóch grubych prętów łukowato ukształtowanych).
Głownie XVIII-wiecznych szabel husarskich są generalnie utrzymane w stylu innych szabel z epoki, tzn. są znacznie węższe od XVII-wiecznych, a czasami wręcz wąskie. Charakteryzują się minimalną krzywizną i lekkością. Jędrzej Kitowicz określa je jako hiszpanki: "Nastały potem szable proste, staszówki, hiszpanki wąskie i lekkie, które nie tak wiele u boku ciężąc, służyły dobrze do obrony i odpędzenia napaści niespodziewanej". Głownie te, przeważnie produkcji rodzimej, były niestety słabe jakościowo. Miały często na wysokości zastawy trawioną bądź
efektem wykonywania ich z jednego płatu stalowej blachy i co daje formę podwójnego obłęku bocznego (mogły też być wykonane z dwóch grubych prętów łukowato ukształtowanych).<br>Głownie XVIII-wiecznych szabel husarskich są generalnie utrzymane w stylu innych szabel z epoki, tzn. są znacznie węższe od XVII-wiecznych, a czasami wręcz wąskie. Charakteryzują się minimalną krzywizną i lekkością. Jędrzej Kitowicz określa je jako hiszpanki: "Nastały potem szable proste, staszówki, hiszpanki wąskie i lekkie, które nie tak wiele u boku ciężąc, służyły dobrze do obrony i odpędzenia napaści niespodziewanej". Głownie te, przeważnie produkcji rodzimej, były niestety słabe jakościowo. Miały często na wysokości zastawy trawioną bądź
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego