zapominaj, kto tu pokutuje. Każdemu z nich kiedyś się pokuta skończy. A choć nikt z tutejszych nie pokutuje pro nihilo, koniec pokuty zmazuje winę. Nullum crimen, wszystko wraca do normy. A zbieg? Byłby wywołańcem po kres swych dni. <br>- Rozumiem. <br>- To dobrze, bo mnie o tym gadać nie wolno. Jeszcze kaszy? <br>- Chętnie. A owi pokutnicy, to za co, ciekawość, pokutują? Za jakie przewiny? <br>- Mnie o tym gadać nie wolno. <br>- Toć nie o konkretne przypadki pytam. Jeno tak, ogólnie. <br>Szafarz zachrząkał i rozejrzał się trwożliwie, niewątpliwie świadom, że w domu demerytów uszy mogą mieć nawet obwieszone patelniami i czosnkiem ściany kuchni. <br>- Oj - powiedział