uprawianie dialogu traktowanego jako cel w sobie nie ma sensu. Mogą sobie na to pozwolić ci, którzy mają sporo pieniędzy i niewiele własnego do powiedzenia. Dialog powinien być prowadzony w cieniu Prawdy i ku niej zmierzać. Jeżeli ktoś twierdzi, że prawdy nie ma, też należy postawić pytanie o sensowność dialogu. Chodzi bowiem o to, czy nasz rozmówca jest w stanie przyjąć nas takimi, jakimi jesteśmy, a jako chrześcijanie jesteśmy ludźmi, którzy uznają istnienie Prawdy. Konsekwentnie jednak również i my musimy go uszanować takim, jakim on jest.<br><br> - Ja go mogę uszanować, ale nie mogę uznać, że on z jednej strony nie przyjmuje