nieświadomości, a po prostu deszczowa noc. Nagle zauważyłem, że ktoś koło mnie siedzi. Poruszyłem się, a wtedy ów ktoś odezwał się do mnie znajomym głosem Wiewiórki:<br>- Chwała Bogu, że pan się obudził, panie Tomaszu. Przymknąłem oczy, przerażony, że tracę przytomność. Ów głos był chyba halucynacją.<br>Lecz znajomy głos znowu powiedział:<br>- Chwała Bogu, że się pan zbudził. Chłopcy pobiegli po ojca Tella. On jest lekarzem i pana zbada.<br>Wyciągnąłem rękę i dotknąłem ramienia chłopca.<br>- To ty? Naprawdę ty? - uniosłem głowę i wpatrywałem się w jego twarz.<br>Roześmiał się. . - To ja we własnej osobie. Nie spodziewał się pan mnie tutaj? Westchnąłem i głowa opadła