reprezentację, ale boję się, że niezbyt długo będę je gniótł, więc plastry w tym przypadku mogą okazać się zbędne. A hasło pasuje jak ulał do reklamy prezentującej kibica przed telewizorem, z zapasem środków uspokajających. &lt;au&gt;(ŁDZ)&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="art" sex="m"&gt;&lt;page nr=20&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Teatr&lt;/&gt;<br>&lt;intro&gt;Nasze kłopoty z klasyką w teatrze są efektem ucieczki od przeszłości.&lt;/&gt;<br>&lt;tit&gt;Krótko o klasyce&lt;/&gt;<br>Chyłkiem, acz nieubłagalnie, jak późnym latem burza gradowa z piorunami, nadciąga nowy sezon. W polskim teatrze każdy kolejny polega na liczeniu wystawień tekstów starych i nowych. Przypomnę dla porządku - teksty nowe nazywane są dramatem współczesnym, teksty stare - klasyką. A z nią zawsze mieliśmy kłopot. Pomyślcie, kondycja dramatu współczesnego zależy przecież tylko