że kiedy po tych wszystkich myślach, o tańcu, o cesarzu, o śmierci cesarza... i o tym, czy dyrektor nie jest przypadkiem głodny... No tak. Z wyrzutem powiedziała nam, że nie dojedliśmy... ona, która przeżyła blokadę Leningradu. Przecież wtedy jadło się myszy... wszystko się jadło - i możliwe, i niemożliwe do zjedzenia... Ciekawe... więc kiedy już o wszystkim pomyśli, co było do zrobienia... i co było jeszcze przedtem, kiedy myślała o sobie - kiedy chciała tańczyć - wtedy może myśli o swojej śmierci - i pewnie myśli dalej, że nie ma czasu na śmierć, że na co jak na co, ale na śmierć na pewno nie