Wyprostowana postawa nie pozostawia wątpliwości, że był to już człowiek (w taksonomicznym, rzecz jasna, sensie). Czyżby więc człowiek pojawił się już wówczas w ostatecznej postaci? Przeczą temu znaleziska <br>&lt;page nr=429&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>kostne. Szkielet Australopithecus afarensis ukazuje budowę stopy, kolan i miednicy niemal identyczną z odpowiednimi strukturami dzisiejszego człowieka. Nieoczekiwanie prymitywna jest jednak czaszka. Co prawda zęby wykazują w ułożeniu i proporcjach zdecydowanie ludzkie cechy, ale pojemność mózgu zbliżona była do szympansiej (400-500 cm3). Nie ma więc związku między dwunożnością a wielkością mózgu człowieka. Dwunożną postawę osiągnęliśmy na małpim etapie rozwoju intelektualnego.<br><br>&lt;tit&gt;Zróżnicowanie roli płci&lt;/&gt;<br><br>Co skłoniło przodków człowieka do ewolucji ku dwunożności? Wiemy, że